2 Mayıs 2010 Pazar

Düşünüyorum, öyleyse acı çekiyorum

Bilmemek utandırır, bilmek mutsuz eder.


Cehalet utanma duygusunu da kaldıracak ise, belki de gerçekten en büyük mutluluk. Sonuçta yapmamız gereken herşey fiziksel iken, kim yiyeceğini toplamak, sevdiceğini koklamak var iken, fiziksel bir iş yapmadan, yapılanlar hakkında konuşur, düşünerek yorulur ki?

Tabi ki fiziksel olarak hatalı olanlar. Belki de doğal bir seleksyon çalışmadı o konuda.

Mutsuzluğu da onlar icat etti, keşke kendilerine saklasalardı da, en azından düşünmeyi bir meziyet sananlar mutsuz kalsaydı. Diğerlerinin ne günahı vardı ki...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder